Aku lihat kiri kanan,
Aku nampak orang-orang dalam kesenangan,
Aku lihat diri ku,
Aku nampak kekosongan.
Orang-orang banyak usaha,
Oh patutlah senang.
Apa aku kurang usaha?
Masih lagi dalam kesusahan.
Apa pula pandangan orang,
Terhadap ku yang aku sendiri pun tak sanggup pandang lama.
Kesian nya kat dia, masih lagi membilang harta,
Sedang orang bersenang girang.
Adakah kerana aku bongkak saat aku memiliki?
Jika begitu ampunkan aku orang.
Jika aku sombong, ampunkan aku Tuhan.
Aku juga ingin berlenang-lenang,
Tanpa mengira sen dan wang.
Aku juga ingin berubah,
Tanpa kenal penat lelah.
Aku mahu menjadi seperti orang,
Aku mahu jadi seperti tiada apa,
Walau berjuta benda sedang menebak rasa.
Jah, Tapah
0509221, 12:06pm